Σέλτικ – Μπαρτσελόνα : 0-1 | Αν δεν σκοτώσεις το θηρίο…

Το παρακάτω εξαιρετικό άρθρο του φίλου μου και καλού συνεργάτη Δημήτρη Ελευθεριάδη, δημοσιεύτηκε στη σελίδα www.overlap.gr και μας δίνει μιαδιαφορετική σκοπιά για το πως να βλέπουμε το ποδοσφαιρο. Αξίζει πραγματικά να το διαβάσετε....

Ένα τρίλεπτο ήταν όλη η ουσία του παιχνιδιού-πάνω ίσως και από τη φάση της ανόητης αποβολής του αρχηγού των Σκοτσέζων: στο 73′-74′ η απόκρουση του Βαλδέζ και η κλασική ευκαιρία του Κόμονς. Ήταν ίσως το ερέθισμα που αφύπνισε το ένστικτο της επιβίωσης της Μπαρτσελόνα.Αφού σε αυτό το σημείο η Σέλτικ δεν σκότωσε το θηρίο-επαναλαμβάνοντας το περυσινό κατόρθωμα σε ένα ματς »καρμπόν» σε αρκετά στοιχεία του, ήταν θέμα χρόνου να ακολουθήσει η αντίδραση.

Το «Botox» της Μπάρτσα

Είναι πλέον φανερό: το νέο πρόσωπο της Μπαρτσελόνα είναι μία προσωρινή συνθήκη. Ούτε η ομάδα του προπονητή της είναι χτισμένη με υλικά και σχέδια άλλου αρχιτέκτονα. Αλλά και το σύνολο των παλαιότερων παικτών μάλλον με ανακούφιση έχουν δεχθεί τις μικρές-αλλά σημαντικές-αλλαγές που κάνουν την ομάδα περισσότερο γήινη σε σχέση με το παρελθόν της.

• Με μεγάλες διαγώνιες μεταβιβάσεις αλλαγής ζώνης-σε αντίθεση με τη μοναδική επιλογή των μικρών μεταβιβάσεων σε κλειστούς χώρους (αποτυχημένες προς το παρόν στο μεγάλο ποσοστό τους).
• Με την παράδοση χώρων και χρόνων στον αντίπαλο σε μεγαλύτερο ποσοστό από την »μηδενική ανοχή» σε ότι αφορά την υποψία συμμετοχής του στο παιχνίδι.
• Η άμεση πίεση στον κάτοχο της μπάλας δεν αποτελεί απαράβατο κανόνα πλέον.-Όπως και αποτροπή της μεγάλης μεταβίβασης του αντίπαλου στην άμυνα-το βάθος σε αυτήν είναι άλλο ένα σημάδι της αλλαγής.

Τι δεν άλλαξε…

• Ο σχηματισμός του 1-4-3-3.Σε συνδυασμό με την απόπειρα άμεσου παιχνιδιού από τον άξονα-όταν αυτό δεν ήταν εφικτό γρήγορη μετατόπιση του παιχνίδια στα άκρα σε καταστάσεις 1V1-κυρίως με τον Νεϊμάρ.
• Το παιχνίδι τύπου »χάντμπολ» απέναντι στην κλειστή άμυνα της Σέλτικ-όχι με την ίδια υπομονή και αποτελεσματικότητα είναι αλήθεια. Αφού έλειπαν οι πάσες ανάμεσα σε δύο παίκτες στο βάθος της αντίπαλης άμυνας….και ο Μέσι!
• Το αποτελεσματικό άμεσο pressing σε μικρά διαστήματα στα όρια της πρώτης ζώνης άμυνας της Σέλτικ.

Η Σέλτικ

Το περυσινό θαύμα δεν επαναλήφθηκε-αν και το σενάριο δεν διέφερε και πολύ. Πολύ καλά διαβασμένη δεν επέτρεψε στους Καταλανούς να επιβάλουν το παιχνίδι τους.

• Εφαρμόζοντας εκπληκτικά την άμυνα ζώνης.
• Ασκώντας την πρώτη πίεση στον άξονα ακινητοποιώντας τον εγκέφαλο των αντιπάλων-στο τρίγωνο των μέσων.
• Οδηγώντας το παιχνίδι στα άκρα όπου με υπεραριθμίες πάντα απέναντι στην υποομάδα που επιχειρούσε τη διάσπαση σπάνια επέτρεψε χώρους που συνήθως εκμεταλλεύονται οι ακραίοι της Μπαρτσελόνα.
• Περιμένοντας υπομονετικά τις στατικές φάσεις ή το λάθος σε ένα »νεκρό» διάστημα της αμυντικής λειτουργίας του αντίπαλου ώστε να προηγηθούν.

Συμπέρασμα

Από τη στιγμή που το γκολ δεν ήρθε, μετά και την αποβολή ήταν θέμα χρόνου να έρθει το γκολ. Και οι δυνάμεις θα λιγόστευαν .Και ψυχολογικά ανατράπηκε η κατάσταση στο σημείο που έχασε τις ευκαιρίες η Σέλτικ. Η Μπαρτσελόνα θα παίρνει και με αυτό τον τρόπο τις νίκες-το ζητούμενο πλέον είναι το αποτέλεσμα, ο συνδυασμός του θεάματος δεν είναι πρώτη προτεραιότητα. Ειδικότερα απέναντι σε ομάδες που δεν έχουν διάθεση να παίξουν ποδόσφαιρο-σε αντίθεση με ότι συναντά στο Ισπανικό πρωτάθλημα-οι Καταλανοί έχουν πάρει το μάθημα τους .Έχασαν την αγνότητα τους-κέρδισαν σε αποτελεσματικότητα.

Τέλος σε ατομικό επίπεδο- μία αναφορά-στους δύο πρωταγωνιστές του παιχνιδιού. Ο πολυδιαφημισμένος Νέϊμαρ οπωσδήποτε χρειάζεται χρόνο προσαρμογής και φάνηκε πως μετά το γκολ που είχε καίρια συμμετοχή απελευθερώθηκε. Δεν αποκλείεται πάντως να απαντήσει στο »φιλοσοφικό» ερώτημα: τι θα συνέβαινε αν αγωνιζόταν ο Πελέ στην Ευρώπη. Προς το παρόν η απάντηση πάντως δικαιώνει όσους απαντούν, »ούτε Μαραντόνα-ούτε Μέσι» σίγουρα.

Όσο για το »δικό μας παιδί», τον Γιάννη Σαμαρά-τα εισαγωγικά γιατί γεννήθηκε εδώ, αλλά αλλού γαλουχήθηκε ποδοσφαιρικά-ναι χθες απέδειξε ότι πλέον-και απέναντι σε μία από τις κορυφαίες ομάδες του κόσμου πως είναι παίκτης παγκόσμιας κλάσης. Και για τους γνώστες (οι επαγγελματίες προπονητές σε υψηλό επίπεδο σίγουρα »διαβάζουν το πως και γιατί» ) αποτελεί το πλέον χρήσιμο εργαλείο του γηπέδου στις ζώνες επίθεσης.

πηγή: www.overlap.gr

Κάντε κλικ για περισσότερα »

Στα ''άδυτα'' του τερματοφύλακα!

Από τον καλό μου φίλο και συνάδελφο Χρήστο Λάμπρου

  

Η θέση του τερματοφύλακα, εκ φύσεως τον αναγκάζει να είναι διαφορετικός από όλους τους άλλους.Από την αρχή της αθλητικής πορείας του, η ιδιαίτερη προπόνηση, οι ειδικοί κανόνες, αλλά και η δύναμη (ψυχική και σωματική) που χρειάζεται να έχει, είναι που τον κάνουν διαφορετικό από τους υπόλοιπους συμπαίκτες του.

  Την ημέρα που αποφάσισε να βάλει γάντια και να παίξει τη θέση, κατάλαβε ότι είναι και η πιο άχαρη που υπάρχει στο ποδόσφαιρο...Οι τερματοφύλακες πάντα υπόκεινται σε κριτική, μπορεί να κάνουν θαύματα, να σώσουν αυτά που δεν σώζονται, αλλά ένα γκολ που θα φάνε (φταίνε δεν φταίνε…) είναι αυτό που θα θυμούνται όλοι (αρνητικά) και σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί και να τους στιγματίσει (ίσως και για όλη τους την καριέρα).

  Όλοι αυτοί που στην ουσία βλέπουν το δέντρο και χάνουν το δάσος, δεν σκέφτηκαν ποτέ ότι η μπάλα μέχρι να φτάσει στην περιοχή που καλύπτει ο τερματοφύλακας θα πρέπει να περάσει πρώτα από όλους τους υπόλοιπους συμπαίκτες του…!!!Γιατί λοιπόν φταίει μονό αυτός και όχι όλοι οι υπόλοιποι; Ή μάλλον το πιο σωστό, γιατί δεν φταίνε όλοι μαζί;

  Το συμπέρασμα είναι ότι πολλοί λίγοι θέλουν να φορέσουν τη φανέλα με το νούμερό 1, για όλα όσα αναφέρονται παραπάνω, για την ευθύνη, για το φόβο ίσως, αλλά επίσης επειδή ο αριθμός 7 ή 10 είναι πιο ελκυστικός. Ο καθένας θέλει να γίνει Κριστιάνο Ρονάλντο ή Μέσι, ο καθένας θέλει να σκοράρει. Αυτό ακριβώς το γεγονός, ότι την επιλέγουν δηλαδή λίγοι τη συγκεκριμένη θέση, είναι που τους κάνει και ξεχωριστούς.

Αλλά ο τερματοφύλακας είναι η πλέον διανοητικά ισχυρή θέση, με δύναμη στον αέρα ή στο έδαφος και χωρίς φόβο να χτυπήσει, πρέπει να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμος και με άγνοια κινδύνου, να βάλει το σώμα του, τα πόδια του και τα χέρια του στη φωτιά μόνο και μόνο για μην μπει ένα γκολ.

Πρέπει να προβλέπει τι θα γίνει, να βλέπει το μη ορατό από τους υπόλοιπους και ταυτόχρονα να καθοδηγεί όχι μόνο την άμυνα του αλλά στην ουσία όλη την υπόλοιπη ομάδα του.

  Ο τερματοφύλακας θα πρέπει να προετοιμάζεται στο διανοητικό επίπεδο, να είναι δυνατός χαρακτήρας, να μπορεί να χειριστεί σε υψηλό επίπεδο την μπάλα με τα πόδια, να έχει την αντίδραση, τα αντανακλαστικά και την σωματική δύναμη και ταυτόχρονα να μην φοβάται.

Τελικά, μάλλον είναι η πιο πλήρης θέση στο ποδόσφαιρο

Πηγή: Χρήστος Λάμπρου

Κάντε κλικ για περισσότερα »